Er kan veel gebeuren in 25 jaar
We schrijven het jaar 2045. Klaasjan kijkt zonder eigenlijk veel te zien uit het raam van zijn flat op de 45e verdieping. Beneden hem ziet hij de drones voorbij vliegen die de auto definitief naar het museum hebben verwezen. De inzittenden zitten te praten en te lezen. Niemand bestuurt de drones. Dat is ook niet nodig. Die weten zelf heel goed waar ze naar toe moeten en hoe ze hun omgeving kunnen ontwijken.Auto's...Klaasjan glimlacht in zichzelf. Malle, zware apparaten op wielen met rubber er om heen die niet eens los konden komen van de grond...Hoe konden ze het bedenken vroeger. Nou ja, er waren vroeger wel meer gekke dingen gebeurd, zo mijmerde hij verder.
Mensen werkten vroeger voor geld, bijvoorbeeld. Het was ver vóór de robots die eigenlijk al het bestaande werk hadden overgenomen. Opa zat van 9 uur in de ochtend tot 5 uur 's avonds achter een bureau naar een beeldscherm te staren met letters er op die je zelf nog lezen moest. Maf. Tekst was er toch om je voor te laten lezen? Wie deed dat nu zelf nog? Niemand toch? En met dat zogenaamde werken verdiende men zogenaamd geld. Dat had je nodig als je naar een winkel ging om iets te halen. Dat deed je toen ook nog zelf. Raar bestaan hadden die mensen met hun winkels en dat gekke geld.
Dat geld was nog iets denkbeeldigs ook. Alsof het al niet gek genoeg was. Een papiertje dat volgens de staat waarde had, omdat die staat die waarde zou garanderen. Nou ja, alsof er nog iemand was die het begrip staat nog erkende. Iedereen was inmiddels toch wereldburger geworden. Staten deden er al lang niet meer toe.
Landen waren onderling samengegaan en waren nieuwe landen geworden. Dat was niet altijd even simpel geweest. Er had ooit zoiets bestaan als een Europese Unie, maar die was in het begin van de twintiger jaren zoals door bijna iedereen verwacht uit elkaar gespat. De Euro verdween even snel als hij gekomen was. De Dollar was inmiddels als wereldmunt vervangen door de Noord-Koreaanse Won, nadat dat land de grootste economische groei ooit had laten zien, nadat president Kim in 2022 een unie met de Verenigde Staten was aangegaan in de 2e termijn van president Trump.
En het gekke was dat zo rond 2018, toen de ondergang van de Euro al zichtbaar begon te worden, mensen nog steeds in dat malle geld bleven geloven. En dat terwijl Bitcoin al vanaf 2009 beschikbaar was. Maar men bleef vertrouwen in papiertjes met Euro erop. Papiertjes die iedereen na kon maken die een beetje handig was. Of die bijgedrukt konden worden door overheden die weer eens geld nodig hadden. En welke overheid had er nu niet altijd geld nodig? Niet eentje toch?
Nee, als Klaasjan zo eens terugkeek op de afgelopen 21 jaar, dan was er veel gebeurd. En veel veranderd. Veel wat niemand verwacht had. Er was nieuwe technologie gekomen die niemand aan had zien komen.
Maar ergens was het toch gek, dat er in 2018 nog mensen waren geweest die geloofden in papiertjes van de staat in plaats van Bitcoins die van iedereen waren.
Nou ja, mensen hadden in het verleden wel vaker gekke dingen gedaan, bedacht Klaasjan. En hij keek nog maar weer eens naar het gedrang daar buiten...
Terug: Naar de inhoudsopgave
Verder: 1 - De toekomst van cryptogeld
Geen opmerkingen:
Een reactie posten